piątek, 6 maja 2011

W Górach Izerskich cz.1

Miesiąc maj rozpoczęliśmy wycieczką w Góry Izerskie. Bardzo chcieliśmy pojechać do Jakuszyc pociągiem, jednak rozkład jazdy jest tak ustawiony, że jak nie pojedzie się po 7 rano, to następny pociąg jest dopiero o 12. Wybraliśmy się zatem z Jeleniej Góry autobusem. Dzień zapowiadał się słonecznie i ciepło. Na dole można było się rozbierać do krótkiego rękawka. Zdziwiło mnie więc, gdy w Jakuszycach jeszcze z autobusu zobaczyłam ludzi ubranych w kurtki, kaptury i czapki. Cóż, góry uczą pokory, tam była wczesna wiosna, z bardzo zimnym wiatrem. Ale nie przelękliśmy się i mimo niedostatku cieplejszych ubrań, wyruszyliśmy na szlak.


W nagrodę za naszą odwagę już na początku trasy spotkaliśmy żmiję zygzakowatą. Jacek prawie na nią nadepnął. Nie wiem, kto był bardziej przerażony ona czy my. W każdym razie pozwoliła zrobić sobie zdjęcie.


Na szlaku.

 Teraz jest czas kwitnięcia borówki czarnej. Krzaczki oblepione czerwonymi kwiatkami wyglądają uroczo. Będą latem jagódki.

Zeszliśmy na zalaną słońcem Halę Izerską. Jedno z moich ulubionych miejsc w Izerach.


Jacek rozgrzewał się na zimnym wietrze biegiem. Bo ja zabrałam mu kurtkę przeciwwiatrową.

Ucieszyło nas, że na Jagnięcym Potoku w końcu odbudowano most.


Jak zawsze zadumaliśmy się nad ruinami domów, które tu kiedyś stały...




W gościnnej Chatce Górzystów roiło się od ludzi. 

To była dopiero połowa naszej wędrówki. Ruszyliśmy dalej. 
Mimo, że lasów w Izerach coraz więcej, ciągle jeszcze spotyka się takie widoki z umarłymi drzewami.


 Najładniejszy odcinek wycieczki zaczął się wtedy, gdy wynurzyły się przed nami Karkonosze.

Zatrzymaliśmy się dłużej nad kopalnią kwarcu. Ale o niej będzie już w następnym poście.


7 komentarzy:

  1. Na zaskrońca i padalca już trafiłem tego roku, ale zygzakowatej jeszcze nie miałem okazji, może w tym roku :) choć nie wiem jak bym się zachował...

    OdpowiedzUsuń
  2. Ja myślałam, że nigdy nie spotkam żmii ;-) Wydaje mi się, że nie można przewidzieć, jak się człowiek zachowa. Trzeba patrzeć pod nogi tam, gdzie można je spotkać i pamiętać, że one się naprawdę boją bardziej od nas i są bardziej bezbronne. A w Górach Izerskich ponoć jest ich sporo.

    OdpowiedzUsuń
  3. Moja Marta dostałby chyba zawału jak by zobaczyła taką żmiję ;)

    OdpowiedzUsuń
  4. Pieknie!!!! Musiala to byc wspaniala wyprawa.

    OdpowiedzUsuń
  5. Jacku, ja chyba też na razie mam dosyć spotkań ze żmijami ;-)

    Aga, to była naprawdę wspaniała wyprawa! Cały wiosenny dzień w górach, prawdziwy aktywny wypoczynek :-)

    OdpowiedzUsuń
  6. Nie kojarzyłam żmij z Izerami, niespodzianka!

    OdpowiedzUsuń
  7. ikroopko, trzeba się z nimi liczyć w Izerach. Na Polanie Jakuszyckiej w tamtym roku pojawiły się afisze ostrzegające przed żmijami i słyszałam, że nie tak trudno je spotkać. Mnie zdarzyło się to pierwszy raz, choć wędruję po tych górach od dzieciństwa.

    OdpowiedzUsuń