środa, 21 marca 2012

Międzynarodowy Dzień Poezji.

" Z rzeczy świata tego zostaną tylko dwie,
Dwie tylko: p o e z j a   i   d o b r o ć...
i więcej nic"

(C.K. Norwid)




Zgodne w radości są wszystkie instrumenty,

Kiedy poeta wchodzi w ogród ziemi.

Czterysta rzek błękitnych pracowało

Na jego narodziny i jedwabnik

Dla niego snuł błyszczące swoje gniazda.

Korsarskie skrzydło muchy, pysk motyla

Uformowały się z myślą o nim

I wielopiętrowy gmach łubinu

Jemu rozjaśniał noc na skraju pola.

Więc się radują wszystkie instrumenty

Zamknięte w pudłach i dzbanach zieleni,

Czekając, aby dotknął i aby zabrzmiały.



Chwała stronie świata, która wydaje poetę!

Wieść o tym biegnie po wodach przybrzeżnych,

Gdzie na tafli we mgłach śpiąc pływają mewy

I dalej, tam, gdzie wznoszą się i opadają okręty.

Wieść o tym biegnie pod górskim księżycem

I ukazuje poetę za stołem

W zimnym pokoju, w mało znanym mieście,

Kiedy zegar na wieży wybija godzinę.



On ma dom w igle sosny, w krzyku sarny,

W eksplozji gwiazd i wnętrzu ludzkiej dłoni.

Zegar nie mierzy jego pieśni. Echo

Jak w środku muszli starożytność morza

Nigdy nie milknie. On trwa. I potężny

Jest jego szept wspierający ludzi.

Szczęśliwy naród, który ma poetę

I w trudach swoich nie kroczy w milczeniu.



Tylko retorzy nie lubią poety,

Siedząc na szklanych krzesłach rozwijają

Długie rulony, metry szlachetności.

A naokoło huczy śmiech poety

I jego życie niemające kresu.



Gniewni są. Wiedzą, że ich krzesła pękną

A w miejscu, gdzie siedzieli, nie wyrośnie

Ani źdźbło trawy.

Krąg spalonej siarki,

Rudy, jałowy pył mrówka ominie.



Czesław Miłosz

"Do Tadeusza Różewicza, poety"


Washington  D. C., 1948




10 komentarzy:

  1. Nie jestem może wielką fanką poezji, ale Miłosza lubię bardzo :-))

    OdpowiedzUsuń
  2. Manitou, kocham ten wiersz! dom poety jest wszędzie,w każdym słowie, w każdej najdziwniejszej szczelinie. Miłosz i Różewicz dla mnie wielcy, ponadczasowi, doskonali w każdym zdaniu, uważni na słowa.

    OdpowiedzUsuń
  3. I pomyśleć, że ktoś chciał umniejszyć kunszt poetycki tego wielkiego poety!
    Miło czytać:)

    OdpowiedzUsuń
  4. Czytajmy poezję na co dzień!!!

    OdpowiedzUsuń
  5. Anito, przez chwilę myślałam, że na zdjęciu jest moja półka z książkami, aż spojrzałam niepewnie na prawo, gdzie przy biurku, zawsze pod ręką mam te Ulubione :) Znajdź różnicę między dwiema - niewiele ich będzie. Słowackiego czytałam tej zimy. A Miłosz - wiesz sama. Dla mnie jest jednym z najważniejszych punktów odniesienia, punktów kardynalnych, bo tak, poeci wskazują kierunek.
    U mnie dziś Herbert - jeden z dwóch najważniejszych. I jeszcze jeden, krakowski poeta :)

    Chwała stronie świata, która wydaje poetę!

    OdpowiedzUsuń
  6. Piękny zbiór :-)
    Wiesz, że ostatnio zrobiłam całkiem podobne zdjęcie tylko analogowe :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Wiersz jest jak brama duszy. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  8. Dzień Poezji to jak dzień słowa pisanego z sercem.
    Wszystko, co najlepsze tylko z serca!

    OdpowiedzUsuń
  9. @Kameleon, więc musi być w Tobie i dobro i poezja :-)

    @Dag, choćby jednego lubić poetę i już się jest w gronie fanów poezji ;-)

    @Maja Wąchała, ten wiersz to ponoć głos w dyskusji między tymi poetami. Ja wybrałam go ze względu na to, że Miłosz doskonale ujął tu istotę poezji.

    @Iva Pas, zawsze się znajdą tacy, którzy chcą umniejszyć zasługi jakiegoś wielkiego człowieka. Na szczęście twórczość Miłosza broni się sama za siebie.

    @Zbyszek, i niech to będzie hasłem wiodącym na całą wiosnę. I nie tylko ;-)

    @Ado, cieszę się niezmiernie z naszego powinowactwa w kwestii gustu poetyckiego. I nie tylko...
    Herberta nie mam w swojej kolekcji poetyckiej i muszę ten brak nadrobić. Krynickiego znam tylko na wyrywki, więc tym bardziej muszę nadrobić ;-)

    @Jagoda, czy można gdzieś zobaczyć Twoje analogowe zdjęcie?

    @ZielonaMila, pięknie powiedziane :-)

    @Heidi, Dziękuję i wzajemnie. Życia jak poezja, poezji jak życie.

    OdpowiedzUsuń