Książka numer trzy,

Zainspirowana cytatami na blogu Ady zakupiłam książkę, nieznanego mi dotąd węgierskiego pisarza Sándora Máraiego "Księga ziół". I teraz czytam ją od początku, od końca, od środka, na wyrywki... Po nieco dołującej książce o Turcji, to dla mnie doskonała odtrutka.
Przepiękny zbiór mądrości, przemyśleń, porad. Oprócz takich o przyjaźni, miłości, sztuce, życiu znajdziemy też zapiski o zaletach jedzenia marchewki czy tartego jabłka przed śniadaniem ;-) 

Oto jedna z refleksji Máraiego, która uderzyła mnie swoją trafnością dzisiaj rano:

O krytycznych dziesięciu minutach

Każdy wiek, każdy okres życia, ba, każdy dzień ma swoje krytyczne dziesięć minut, kiedy to wszystko, co do tej pory cierpliwie znosiłeś, a wiec: twoja praca, twoje otoczenie, twoje niespełnienia, twoje pragnienia i twoja własna natura - naraz, ni stąd, ni zowąd, wydaje ci się nie do zniesienia. Jest to kryzys potężny niczym eksplozja. Pochylasz się nad swoją pracą i raptem odczuwasz niedoskonałość tego, co dotychczas zrobiłeś, a także nieznośną beznadziejność skali  i zakresu oczekujących cię zadań. Pochylasz się nad swoim życiem i w błysku jednej chwili, niczym topielec, widzisz w skondensowaniu to wszystko, do czego byłeś zbyt leniwy, tchórzliwy, zakłamany lub samolubny, a co teraz zagraża wezbraniem i uduszeniem.

Ten kryzys, tych dziesięć minut, te zagrażające życiu i pracy chwile powracają z upływem lat, jeszcze bardziej zapalczywe. Zdarza się, że wracają co dzień. Powinieneś w takich razach pamiętać, że kryzysy wiążą się z czasem; patrz uważnie na wskazówkę serca i zegarka. Jak ktoś, kogo męczy atak, a on wie, że ataki również mają swój odmierzony rytm. Zaprzestań na krótko swojej pracy, rozluźnij surowy porządek dnia, spróbuj być niedbałym i pokornym. Dziesięć minut minie. Praca i życie, dopóki coś was łączy, pozostaną.

Skoro już odkryłam tego pisarza, myślę, że sięgnę również po inne jego książki. Może jego znawcy coś szczególnie mi polecą? Widziałam, że ostatnio pojawiła się na rynku wydawniczym jego książka "W podróży".